Rechtspraak
Hierbij ontvangt u de voor u geselecteerde jurisprudentie. Graag wijs ik u in het bijzonder op de volgende uitspraken.

Gerechtshof Den Haag 11 februari 2020, INS 2020-0052, Verhuurder/Curatoren PaperlinX
In het faillissement van PaperlinX vordert een verhuurder van bedrijfs- en kantoorruimte onder meer een verklaring voor recht dat de boedel rente verschuldigd is over haar boedelvordering. Het hof acht het niet nodig hierover prejudiciële vragen te stellen aan de Hoge Raad en doet de zaak zelf af. Betaling van rente is geen vordering die onder een van de categorieën uit Koot Beheer/Tideman q.q. valt. Voor zover de boedel ontoereikend is om een bepaalde vordering te voldoen, komt de curator in zijn hoedanigheid niet in verzuim te verkeren en is hij ook geen rente verschuldigd over een boedelschuld. Hetzelfde geldt ‘in beginsel’ ook zolang het voor de curator niet duidelijk is of er voldoende middelen zijn om een boedelvordering te voldoen. De gevorderde verklaring voor recht wordt afgewezen.

HvJ EU 30 januari 2020, INS 2020-0041, I.G.I. Srl/Cicenia c.s.
In een Italiaanse zaak worden prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie, om te achterhalen of het op grond van de Zesde richtlijn (82/891/EEG) is toegestaan een splitsing te vernietigen op grond van pauliana. Het Hof oordeelt dat artikel 12 van de Zesde richtlijn, waarin het recht van verzet is geregeld, niet in de weg staat aan vernietiging van een splitsing op grond van een paulianavordering die is ingesteld door een schuldeiser die geen gebruik maakt van de verzetmogelijkheid. Vernietiging op grond van pauliana is ook niet in strijd met artikel 19 van de Zesde richtlijn, waarin onder meer een limitatieve opsomming van vernietigingsgronden is opgenomen. Met nietigheid in de zin van artikel 19 wordt bedoeld dat de splitsing niet tot stand is gekomen. Omdat een vernietiging op grond van pauliana (ook in Italië) relatieve werking heeft, tast vernietiging wegens pauliana de geldigheid van de splitsing niet aan. Een geslaagd beroep op pauliana leidt er enkel toe dat de splitsing niet kan worden tegengeworpen aan de schuldeiser die de actio pauliana heeft ingesteld.

Rechtbank Oost-Brabant 24 januari 2020, INS 2020-0044
In een feitelijk zeer ingewikkelde zaak wordt langdurig geprocedeerd over afgifte van fietsen. Een verkoper heeft honderden fietsen verkocht aan eiseres en een inmiddels gefailleerde vennootschap. Omdat de koopprijs niet (volledig) is betaald, heeft de verkoper de verplichting tot levering van de fietsen opgeschort. Nadat een van de kopers is gefailleerd, heeft de curator de fietsen opgehaald bij degene die de fietsen in bewaring had voor een vermeend pandhouder. De voorzieningenrechter stelt dat de curator dit gedaan heeft, terwijl hij op basis van een aantal gepubliceerde vonnissen had kunnen weten dat de fietsen niet tot de boedel behoren. Een dag nadat de curator de fietsen heeft opgehaald, is een van de kopers veroordeeld tot afgifte van de fietsen aan de verkoper. De voorzieningenrechter overweegt dat de curator dit vonnis frustreert en in feite eigenrichting pleegt door niet mee te werken aan afgifte. De curator wordt veroordeeld de fietsen af te geven aan de verkoper.

Vragen of opmerkingen
Mocht u vragen of opmerkingen hebben over deze nieuwsbrief of de website www.ins-updates.nl, dan kunt u mailen naar ins-updates@budh.nl.

Met vriendelijke groet,

Erik de Kloe
Hoofdredacteur INS Updates