Leegtrekken bv om ontslagen werknemer te frustreren levert aansprakelijkheid op grond van artikel 2:248 BW op

Mede op basis van de verklaringen van familieleden oordeelt het hof dat de DGA de vennootschap heeft leeggetrokken om het verhaal van een ontslagen werknemer te frustreren. Nu aannemelijk is dat het faillissement hierdoor is veroorzaakt, zijn de direct en indirect bestuurder aansprakelijk voor het boedeltekort.

Afwijzing faillissementsverzoek: niet summierlijk gebleken van vorderingsrecht

De schuldenaar stelt zich op het standpunt dat de lening van verzoekster uitsluitend moest worden terugbetaald als een klant, waarvan de bestuurder partner was van verzoekster, uiterlijk eind november 2023 de volledige factuur zou hebben betaald. Naar het oordeel van de rechtbank zijn de verweren van de schuldenaar niet op voorhand onaannemelijk, zodat het faillissementsverzoek wordt afgewezen.

Onbehoorlijke taakvervulling bestuurders en veroordeling tot betalen boedeltekort

Jaarrekeningen zijn niet of te laat gedeponeerd en financiële stukken zijn geen administratie in de zin van artikel 2:10 BW. De bestuurders slagen er niet in het vermoeden te weerleggen dat het faillissement is veroorzaakt door hun onbehoorlijke taakvervulling. Ze zijn daarom op grond van artikel 2:248 BW aansprakelijk voor het boedeltekort. De rechtbank matigt dit met 10%, omdat voldoende aannemelijk is geworden dat de coronapandemie een duidelijke negatieve impact heeft gehad op de levensvatbaarheid van de onderneming (een hotel-restaurant en bed and breakfast).

Curator hoeft geen zekerheid te stellen voor proceskosten

Een curator heeft drie bestuurders aansprakelijk gesteld. In een incident vorderen de bestuurders dat de curator zekerheid stelt voor de proceskosten. De rechtbank wijst deze vordering af. De rechtbank gaat ook niet mee in het verzoek van de curator om te bepalen dat de termijn voor het nemen van een conclusie van antwoord wordt verkort tot twee weken en dat geen nieuw incident mag worden ingesteld.

Prejudiciële vragen over wettelijke rente en wettelijke verhoging verschuldigd door de faillissementsboedel bij niet-tijdige loonbetaling

In deze zaak worden prejudiciële vragen aan de Hoge Raad voorgelegd op verzoek van beide partijen. Het betreft een geschil over de vraag of de faillissementsboedel wettelijke rente en/of de wettelijke verhoging is verschuldigd bij niet-tijdige loonbetaling.

Appellante niet-ontvankelijk in beroep ex artikel 67 FW tegen de beschikking van de rechter-commissaris gericht tot de curator

De rechtbank verklaart appellante niet-ontvankelijk in haar verzoek, omdat zij geen partij is bij de beschikking van de rechter-commissaris waartegen zij in hoger beroep komt. Daarnaast dienen de rechter-commissaris en de rechtbank bij een schikking het belang van de boedel voorop te stellen.

Zoon van bestuurders niet aansprakelijk als feitelijk beleidsbepaler

De curator stelt dat de zoon van de bestuurders van een failliete onderneming is opgetreden als feitelijk beleidsbepaler en daarom voor de toepassing van artikel 2:248 BW met een bestuurder moet worden gelijkgesteld. In een eerder gewezen tussenarrest (ECLI:NL:GHARL:2023:7627) achtte het hof dit voorshands bewezen, waarna de zoon is toegelaten tot het leveren van tegenbewijs. In dit eindarrest concludeert het hof dat de zoon in dat tegenbewijs is geslaagd. Het hof bekrachtigt (deels) het vonnis van de rechtbank, waarin de vordering van de curator werd afgewezen.

Bestuurdersaansprakelijkheid wegens kapitaalvermindering

Bestuurder zijn aansprakelijk voor onder meer het tekort dat door kapitaalvermindering is ontstaan. Geen faillissementsaansprakelijkheid, omdat het geen (belangrijke) oorzaak was van het faillissement.

Aansprakelijkheid op grond van artikel 2:248 BW, geen reden tot matiging op grond van artikel 2:248 lid 4 BW

Bestuurdersaansprakelijkheid voor verschillende faillissementen op grond van artikel 2:248 BW. Geen matiging op grond van artikel 2:248 lid 4 BW wegens ernstig verwijtbaar handelen. Toetsing aan de limitatieve matigingsgrond van artikel 2:248 lid 4 BW.

Renvooiprocedure – afwijzing vordering vroegpensioen

In een renvooiprocedure wordt de vordering van een ex-werknemer tot verificatie van een onvoorwaardelijke preferente vordering wegens een garantieregeling voor vroegpensioen afgewezen.